mavi gözlerimden
yağmur yağıyor.
anlamadığım bir
uğultuyla.
yer ayağımın altından
kayıyor .
gecenin karanlığı
üzerime düşüyor .
gökyüzünde yıldız kalmamış
anne!
ay dede gelmiyor sisli,donuk
pencereme ..
neden ellerin soğuyor
anne?
dudaklarından dökülen
ağıtları
sarılarak bu demde söylemeni
istiyorum merhametle..
üşüyor kalbim anne!
geceden karanlık bir
rüyadayım sanki
ısıt sevgi ve şefkatinle ..
uyanamadım daha geceden
kalma yorgunlukla
zifiri sabaha...
tebessümünle hayata güzellikleri
geri getir anne ..
babamın elini tutamadığın için ağlama !
...içimde sancılar var anlatamadığım.
adını koyamadım.
rüzgarın sesini özledim,
oyun oynarken sokakta.
kankardeşimin söyleyemediği
tekerlemeyi .
sınıfta çalan zilin sesini
okuldan çıkınca
hayatı sırtladığım
çantamdaki kitaplarımın
hecelerini.
eve yetişmek için
ve kapıyı açtığında
bana dokunan gülümsemenle
sevgini
özledim anne!
bak ışık görünüyor anne.
umudu bırakma !
aydınlığa koş diyen
kalp odacığından seslen bana .
söyle, kulağıma nağmeleri billur sesinle ...
elin yere düştü anne.
acıdı mı bırakırken
toprağa ,
cemre düştü demiştin ,
anlam veremediğim
günün öncesi..
dinlenirsin...
ısıtır toprak ikimizi ,
üşümeyiz
artık anne...
güneşi gördüm,bana toz bulutunun
arasından
sıcaklığıyla seslendi anne!
rüzgar yanağımı okşadı.
saçlarıma şefkatle dokundu
senin gibi anne...
sen nerede kaldın .
ses ver artık!
üşümesin yüreğim dokun kalbime .
umut olacak !
acı bir gülümseme yüzlerde.
ama sevgin toprağa düştü anne...
göremiyorum artık yüzünü anne....
MK

(Ahmet Uluçay ’ın şiiri olan "benim gökyüzümde
kuşlar kanat çırpmıyor" dizeleri üzerine ve depremde bir çocuğun ölen annesine bakışı üzerine yazdım
Rabbim ülkeme bir daha felaket yaşatmasın..
Gönüllü olalım ,bir yaramız yok ..
O kadar çok yaramız var ki ..
Elimizden ne gelirse yapalım bu kutsal olan topraklara..)