BENİ ACILARIN KUCAĞINA BIRAKTIN
tırnaklarım toprak kokuyor
parmaklarımsa su topluyor bir hicran ki süreklilik arz ediyor bana bıraktığın ütopyalarını sana armağan ediyorum nemli çamaşırlarını kirli algoritmalarını da hepsini al başına çal sen yazdığım şiirleri, okumaya bile tenezzül etmezken sanki yolcu umuşum gibi, biletimi kesiyorsun ben hala yokluğunu çelik kapı gibi yüreğimde kilitliyorum bilseydim bu kadar vefasız olduğunu deli gibi sever miydim seni ? ve her cefaya boyun eğer miydim ? ama sen ne yaptın beni acıların kucağına bıraktın sanma yaşıyorum günün yirmi dört saatinde sensizlikle boğuşuyorum |
öğüt,sevda ve iözlem vardı,Hakikat vardı,
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadım ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla