GÖNLÜMÜN PAMUK TARLASI
telaffuz edebildiğim kadar,
aklımın erdiği kadar sevdim seni vefayı şiar edindim, ömrüm yettiğince yüreğimin sancılı yarası gönlümün pamuk tarlası sevgiden ne kaldı geriye ? bir zifiri duman karası adı dilime dolanan veda etmeden yol alan bari kokunu bıraksaydın bana yokluğun soğuk bir zindan yokluğun lamekân yokluğun tufan ah kuğu duruşlum ah ahu gözlüm ah gül yüzlüm bir mevsim daha geçti gök kubbenin altından avuçlarım ıslandı yaş nakaratımdan farkında oldun mu ? |