BAKMA ÖYLE
bakma öyle sesiz sedasız halime
vedasız icmalime de bakma bir bilsen ne acılar dökülüyor şu dert yumağı dilimden neyin var, neyin yok diye de sorma hiç bir şey gelmiyor elimden bakma öyle benizim’ e karama, denizime de bakma yanıyor, tutuşuyorum kanıyor, sağırlaşıyorum bir dokunsan mecalime yıldırımlar çakacak yağmurlar inecek yere bakma öyle satırlarıma sığdırdığım kelimelerime öykülerime de bakma bir silkinsem kara bulutlar çökecek üstüme asırlık çam ağacım devrilecek cam kırıkları yuva yapacak gönlüm de karanlık, darmadağın düşlerime serpilecek |