Ceylan gözlüm
avuçlarımızda yalnızlığımız
affı yok geçip giden zamanın. ne yapsam kalbimiz birbirimizde duruyor. sessizliğimizi paylaşacak saatler birikti göz uçlarımızda. bütün pencereleri açtım bütün perdeleri çekip indirdim rüzgâra inat. gecesi gündüzü yok vakitsizliğimizin. bir kez daha şehirler dağıldı kalbimde bir kez daha ellerim küstü dua’ya. bir kez daha yıldızlar söndü gözlerimde şimdi itiraf ediyorum Ceylan gözlüm ben sensiz çok yorgunum... (kor) |
Her şairin bir gönül yoranı vardır...
Her şiirin bir yara saranı...