Van’a ilk defa gittim. giderken çok ön yargılıydım, ama gezdikçe insanlarını tanıdıkça, güzelliklerini gördükçe, inanın hep şaşırdım, il defa bir şehre şiir yazarken mahcup oldum, böyle güzel bir şehri tanımaktan da ayrıca mutlu oldum
Şu bir gerçek ki, sahip çıkıldığı sürece vatanımızın her yeri cennetten bir köşe.....

Vatan sevgimi aldım sırtıma
Aykırı ruhumla yollardayım yine
Bir düş perisine denk geldim ki
Sormayın gitsin
Bir baştan bir başa
Gezerken cennet vatanı
Tökezledim renkli gözlü bir şehre
Kırılmışken hayallerim açtım gözümü
Denizleri kıskandıran gölünde

Mahçup başak taneleri
Bizim oralar görsen bağları bahçeleri
Gönül gözleri derya
Öyle sıcak ki elleri
Baba ocağı gibi dilleri
Kaymaklı çayın demi çaydan öte
Üryan gece kıskanır muhabbeti
Çocuk gibi nazılıdır içinde taneleri
Acımızda aynı yazgımızda
Tek farkımız kiremitsiz evleri

Kız kalesine bir kalp bıraktım
Al yazmalı buğday tenli
Anadolu’nun mağrur yağmur tanelerini
Serptim şifa niyetine
Sodalı suyun üstüne
Güneşin şuası sahilde kum tanesi
Uçuşan martılar huzurun sesi
Olsada kilise bazı yerde
Önemi yok hepsi hilalin gölgesinde

Acıları geride bırakmış artık
Geleceğe umut olmuş
Kalesinde yakılmış kına
Nikah kıyılmış Meriçle Zap suyuna
Şahidi olmuş Tuşba
Sokaklara caddelere özgürlük dolmuş
Her yeri Turan kokuyor
Kızıl Elmaya bir yol dokuyor
Asya’ya yön veren fener kendisi
Şaha kalkmış sanki
Doğunun incisi..

Sadık KARADEMIR