Meftun olduğum bir Cuma gününde
Şerh düştüm yine
Aldığım her nefese
Kimsesiz İslam’ın çocukları
Giderken birer birer cennete
Bu neyin sessizliği
Bu neyin duymazlığı
Bu neyin aymazlığı

Ebabili bekleyen bre ahmaklar
Şeytana satılmış ruhlar
Metruk hikayelerden ibaretmişsin meğer
Biat etmişsin iblisin çocuklarına
Oturmuşsun melun bir kavmin kucağına
Hani çelik gibiydi imanın
Hani kılıcın ucundaydı zaferlerin
Hani meczuptu bütün söylemlerin

Allah’ın korkusunu
Çöl kumalarında kaybeden
Kıbleleri şaşmış ilahları para olmuş
Devşirme imanlarıyla eylemden aciz
Sözüm ona Müslüman ülkeler
Nerde imanınız
Nerde onurunuz
Nerde şerefiniz

Bırakın artık söylemleri
Her dökülen kanda vebaliniz var
Kopacaksa kopsun kıyamet
Kalmasın taş üstünde taş
Bir çocuğun daha dökülmeden kanı
Duaları olmuşken silahı
Elbette bir mazlumun ahı
Vallahi indirecek tahtından şahı..

Sadık KARADEMİR