UTANDI
Aşkı bilmez nazlı yardan
Açar açmaz gül utandı Sevgi için yanan kardan Toprak kokan kül utandı Haktan gelen suyla dolan Abı hayat gibi olan Sonra yanıp yalnız kalan Derya olan göl utandı Gerçek sevgi kalpte yanmak Kumu sarıp Leyla sanmak Mecnun gibi aşka kanmak Sırrı görmez çöl utandı Gece nurdur ama görmez Derviş olur yola girmez Kelam bilir söyler ermez Zikir etmez dil utandı Zevki sefa görmüş beden Haram yiyip önde giden Nefsim deyip benlik eden Secde bilmez bel utandı Sadık KARADEMİR |