kıraat
delirme saatlerinde uykular
bozuk bir akşamın sessizliğine ilerleyen tabiatı örselenmiş inanç gibi bir yerlerde saklanmış ölüm burası asya kapılarında insan cesetlerinin kaynadığı belirsizlik özgürlüğe yetmeyen bir inanış gibi teslim alınmış büyüyle yaşayanlar güçsüze kanat geren aydınlık gibi çalıyor gönlümüzde sakladığımız haklılıkları çalıyor bizi büyüten şeytanların şaşkınlığını sonra kalan acımızın katlandığı anlamsızlığı göğsümüzde sevgilerin büyüdüğü ahenkte baharlar. |