çayeli
betonla nefes alıyor kalpler
hiriltili soluğu yoksulluğun burda geçen zaman ayrıksılığın insana dokunan başıboşluk gibi hayat sevgi çöplüğü gibi durağan kalmış özlemlerden saklanmış sıkıntıları törpüleyen bakışlar değilmi vatan toprağı kolyendeki en değerli taş değilmi kalbimin yatağında devsirme güller. |