selam rizeye
ağaçtan ağaca devrilen yollar
ruhun bahçesine çevrilen yollar sis altında sular billurlaşıyor sanki hayaletler yalnız yaşıyor ölümün izini süren sessizlik kalbinde burukluk gözleri delik hep yollarda geçmiş canlı anılar uzaktan kulağa gelen tınılar sığmıyor gövdesi bu dar sokağa yaslamış sırtını karlı bir dağa rüzgar silmiş yüzündeki neşeyi dinlemiş kalbinde viran bahçeyi yankısı kalmamış şehrin parklarda iki kurşun sesi gelmiş ard arda bitmiş hülyasında duyduğu şarkı anladı eksiklik duyduğu farkı |