Yazıyorum işte çalakalem bir şeyler
kalbimden kalemime akan su mu ki
hecelerim mısralarım derbeder
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Önceki yazdıklarım daha mı güzeldi
şimdikiler sanki neye benzedi
şiir yazmak artık saçma anlamsız geldi
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Hayal kuramıyorum eskisi gibi
şiir yazmanın tadını bile alamıyorum
terzi söküğünü dikmeli kendi
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Mutluluk dağıtırdım şiirlerimle
yoksulları doyururdum ellerimle
derdim sev kardeşim hem de gülümse
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Nedir bu seri üretim mi yapıyorum
her gün olmasa bile sık sık yazıyorum
kime ne hayrım var boşa uğraşıyorum
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Doğdum doğalı bir yazma aşkı
ölünceye kadar yazıp dursam ne bini aştı
hakikat şu ki yüreğim boşuna coştu
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Konuşmak istedim hep susturdular
ağzıma gözüme biber doldurdular
sözlerimi acımadan kurşunladılar
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Dert dinledim dertleriyle dertlendim
faydası yokmuş onlara üzülmenin
tükendi dermanım eridi pilim
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Toplum için yazmak yakışıyor sana dedi birisi
belki haklıydı evet şüphesiz doğru söyledi
bir başka gün ise bireyselsin dedi
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Özgür bırakalım birbirimizi
isteyen ne düşünürse düşünsün ne yazarsa yazsın
müdahale eden kendi kuyusunu kazsın
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Saygı duyduğum bir insan bana demişti ki
çok yazmak değil marifet önemli olan
iyi yazmaktır biri varmış dört satır yazan
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Aliyi Veliyi taktım olmuşum deli
dönüyor o yana bu yana herkesin dili
okunmasın akıtırım sayfalara mısralar seli
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Ne topluma ne kendime Allaha yazıyorum
ne acırım ne acılanırım bundan sonra istemiyorum
kaybettim benliğimi insanlarda aradım bulamıyorum
bu yazdıklarım bana ait cümleler değil ki...

Çocukluğumdan beridir yazıp durmuşum
içimden gelenleri har vurup harf savurmuşum
sanmışım üç beş kırık şiirle şair olmuşum
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Belki de sadece birkaç kavramı
anlatır yalanı dolanı nankörü sevgisiz olanı
bazılarını imha ettim neye yarar kalanı
bunlar benim şiirlerim değil ki...

Aynada baktığım yüz benim yüzüm mü
yabancı gibi hayretle bana bakıyor
kolayca akarken gözyaşım her Allah’ın günü
ağlanılası hallerde buz tutuyor...

Umut veren şiirler yazıyordu bir kız çocuğu
merhametten şefkatten sevgiden bahsediyordu
bir gün biri sırtından bıçakladı birisi boğdu
dedi ki bunlar benim şiirlerim değil ki...



Gülhan Çeliktaş