GECEYE DÜŞEN HÜZÜN
Adı yok kimliksiz bir eşkiya
heybetli yüreği mesken tutmuş gözlerini biraz savursa rüzgarını yüreğine düşecek niyetindeki yıldızı avuç içi kadar dünya,dünya kadar yüreği ah birde tutabilse sarmaşık gülleri dikenlerini semaya dayasa kanaya kanaya çıkacak,tutuşturacak yüreğini az ötede yalnıźlığın sohpeti keser düşlerini ney sesinde feryadı figan düşler dökülür deniz dalgalarının sesi döver dizlerini uçuruma yazılan mektuplar ilişir gözüne sesiz ağıtlar düşer bir bir karanlığın bilinmezliğine bir intihar bir veda bir buse bulurmuki yüreğindeki adresi döner dünyaya, özlemi küle ,kül ateşe bitmeyen bir acı tutuşur gelenler,gidenler,anılar yarım kalmış kitaplar ucu yanık hasretler tüter karşı tepede tepeler ki kan revan tepeler ki çırılçıplak tepeler ki kimsesizler mezarlığı adı yok kimliksiz eşkiya yine düştü gecenin bitmeyen dünyasına önce ney sesine mest oldu sonra dalgara sövüp geçti uçurum kenarına düşlediği bu değildi elbet bir ihtimal giden mektuplar doğru adreste bu cezbetti sinesini yerinden söken hüzün mutluluğa gidermi dumanlı sevdası yok olmaya hakı yoktu tabi ve bir an tamda o an düştü semadan saclarına sarmaşık gülleri düştü kimliksiz yüreği uçurumdan... |
*** GECEYE DÜŞEN HÜZÜN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...