4
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1742
Okunma
bir gece sen düştün gözlerime
sonsuzluğun evreni olsun istedim
hiç uyanmamak senli düşten
öyle sıcaktıki ellerin
ve gözlerin öylesine bağışlıyıcı
ve bir okadar mahsun
baş ucumda sen vardın küçüğüm
ölüp ülüp dirilten
sonrası gün ışığına uyanmak
oysaki sımsıkı yummuştum gözlerimi
kapatmıştım tüm perdeleri
dalga kıran gibi sızdı güneşin düşlerime
bir yana sen bir yana ben düştüm
uyandım birden bire
yüreğim iz bırakır şimdi şafağa
çalsam yine geceden seni
hapsetsem gözlerime mühürlesem güneşi
doğmasın gecemdeki senli düşlere
bölmesin özlemimi ...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
