Boğdum yastığıma gözyaşlarımı
solyanım dirhem dirhem acıyla kavruluyor
söküp atamıyorum bende kalan izlerini
için için sesizliğime soyunuyorum
canım acıyor ruhum sızlıyor
saç telimden ayak tırnağıma kadar sen dökülüyorsun
yutkunamıyorum sevdiğim
kanadı kırık kuşlar gibiyim
öylesine sensiz ölesiye senle kanıyorum

sen gittiğinden beri gün geceye gebe
sevinçlerim sana hasret
sıçaklığını kurşuna dizdim bu gece
buz kesti boş çerçeve
yağmalandım saatlerin ayak izinde
tutamıyorum artık kendime verdiğim sözü
kalkamıyorum düştüğüm bu yerden
öylesine yenildim yüreğime ölesiye sana
direnemiyorum sensizliğe
canım diyorum canım
her zerresi ilmek ilmek darağacında

herşey tanıdık herşey yedi yabancı
unutmak istiyorum baharı
unutmak istiyorum kendimi
sonra çok korkuyorum
ya senide unutursam
sonra kanıyan yaram diyip vazgeçiyorum işte
göğe uzatıp ellerimi seni emanet ediyorum
yüreğimi iliştirip sensizliğin maviliğine
bir gün elbet buluşacağız diyorum
...