Mavi Çatıların Dudağı
yokuşu çıkınca yoruldum
soluklanmak için bir taşa oturdum sarı saman somurtarak gülüyor karıncalar ilerliyor içimde kimsecikler yok akşamların yavaşladığı eski dalgalarla süslü yosunlar oyalanıyor ağzını açtığında fısıltıları durdurup çoğaltıyoruz içimizdeki sevgiyi bulutlar dönüp dönüp hatırlamaz oluyor daha sıramız gelmedi bekle bekle diyorum kekeliyor kiremit mavi çatıların ıslanan dudağında mutluluk ağacına asılı meyveler bile sensiz su sırılsıklam sarhoş bu akşam sabırsızlanıp bekliyorum heyecanla yanaklarıma bırakacağın ıslaklığı. |