Şehir Efsanesi
Hadi ölçüp biçelim şu yağmuru
Bilelim ne kadar özgürlük eder Her yol bir yaraya hançer Hançerin kendisi zehir zehrin kendisi aşk Aşkın kendisi zehir zehrin kendisi kader Kaç dikiş atılmalı kalbime Hayata tutunsun diye? En karanlık yerime bırakıldım yine Işığın her türlüsüne kinim var Tek istediğim karanlığımla örtünmek Anlayamadığım ve anlatamadığım Her şeyden gizlenmek Kendimle göz göze gelerek Hem kime göz kırpmış ki güneş? Kime gülümsemiş gökyüzü? Şehir efsanesi bunlar Kendinden sıkılmış insanların uydurduğu Hatta gerçekten kim sevmiş ki diyesim var Var da...Varsa böyle biri Korkarım çarpılırım diye Dilimi uzatmayayım o kadar... |