Manzara
Yüzümü serptim denize
Kokladı onu rüzgar Manzaradan korktu gökyüzü Belki beni tanımaktan Bir melodi yakalamış puhu kuşu Gölgelere sinmiş sanki hüzzam Ne kadar ben varım ne kadar sen olmalısın? Ne kadar zalimim ne kadar masum Çırpınmalı mıyım bakışlarında? Boğulmaktan da korkuyorum kurtulmaktan da Senden uzaklaşmak kaç kulaç? Yüzüm salamura yüzüm nahoş Rendelenmişim hayata Bakışların mey ruhum berduş Bir el at yol alayım kendimde Sahi hangi mevsimden tokayı severdin? En güzel hangi vakitler resmederdi seni zaman? Tuvalin dışındaydı hep en güzel yüzümüz Ve tuvalden taşardı cennetten kovuluşumuz Gözlerinin rengiydi belki Cennet Ya da nefesinin ahengi Ahenksizliği miydi ruhumuzun? Ne kadar bizdendi hüzün? Ve mutluluk Tanrı misafiri Yine de seninle hüzündü ve sendin gözümde huri İşte denize serptim son yüzümü Boğuldu içimde eski ve yeni Tutsak oldu içimde bir bulut daha |
Rendelenmişim hayata
Bakışların mey ruhum berduş
Bir el at yol alayım kendimde...
Bir kaç şiirinizi okuyabildim, kendinize has bir anlatım tarzınız var ve bence özgün kelimelerle kendini gösteriyor şiirleriniz , kaleminiz daim olsun.
Saygılarımla