Aheste akan nehir bana yorgun akşamda
Titreyen gecelerin sesini dinletmişti
İşte o an görmüştüm uğurlu ihtişamda
Saçlarına dokunan rüzgârı inletmişti.

Kara korkular gitmiş yerine beyaz düşler
Uçuk kaçık hayaller içimi kaplamıştı
Ben bir küçük serçeydim gagasında gülüşler
Gözünde çakan şimşek okunu saplamıştı.

Sen elemli gönlümün devasıydın ey dilber
Büyülü ellerinle onarmıştın yaramı
Nice düşler izledik senin ile beraber
Küskündüm hayatımla düzeltmiştin aramı.

Alnımdan bitmişliği ıstırap lekesini
Hayal kırıklığını gereksiz utancımı
Depresif hallerimi toplayıp sini sini
İncitmeden ruhumu kopartmıştın sancımı.

Seni nasıl beklemem seni nasıl özlemem
Volkanın lâvı ne ki daha çok yanıyorum
Zalim ümitsizlikle yollarını gözlemem
Çığlıklarım içimde büyüyor sanıyorum.

Kaldır mahmur uykudan kirpiklerimden tutup
Asılalım birlikte şiirin ezgisine
Gölgeni bekleyeni uzun süre unutup
Karışalım mı artık alnımın çizgisine.

Güneş uykuya yatıp gömülürken ufuklar
Sana kör karanlıktan suskun bağırıyorum
Bize rüya vermeye bekliyorken çocuklar
Beyaz mahşere doğru seni çağırıyorum.