KaldırımlarBilmediğini bilenlerin yurduna göçermiş her mevsim uzaklara kanat açan kuşlar. Kaçtıkları insanın cehâlet zindanıymış görenler ve duyanlar ancak bilirmiş. Bildimcilerin hırs ve arzularından, geriye kalan berduş bir bilgenin aklı ve kalbi dağınık, Benlik kokan sokakları arşınlayarak saçı sakalı karışık gidiyor sayıklayarak. Kaldırımların üzerinden gelip geçtiler. Takım elbiseliydi kimi, kimi gömlekten habersiz, bir kefen parasına talimli! Şimdi bir tren garında bekliyorum gitmek için, bu insan yığını arasından. Bazı soruları birlikte götürüyorum cevaplarını kaldırımlarda bulmak için. Zeynep Zuhal Kılınç |
*** KALDIRIMLAR *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...