YIRTIK TUAL
Kanıyor içimden
Bütün sevmelerim…. Soğuk bir akşama uyanıyorum, Ayaklarım da çıplak. Gitgide küçülüyor bu soğukta ellerim.. Çok önceden.., meğer ağzının kenarındaki o çukura düşmüş bir sevgili daha.., düşmüş ve imdat diyor bana!.. (d)üşüyorum.. bütün resimler bir bir elimde yırtılıyor onla aynı çukurda boğuluyoruz oysa.., Ama bunu O’da bilmiyor... Anlıyorum.. Hep anlıyorum! Anlamaktan yoruldu yüreğim Gel yardım et bana Bu kadar güçlü değilim ben aslında... Yırtılıyor tualler çizemiyorum bu ah’ın resimlerini.. gitgide kızıyorum.. saklı öfkeme yeniliyor çoğu kez yüreğim! Ben şimdi yaramayan bütün boya kalemlerimi yapamadığım o resmin zamanına fırlatacağım! Gel yardım et bana... gel yardım et, Yoksa kendimi en yüksek dizemden Aşağı atacağım!.. |
(rasgele şiir dedim, şiirin düştü önüme....)