Kaçış
Gönül Arsizi
Bıçkın delikanlı Akar kanım Sakarya gibi dipsiz derin Gözyaşı kalıbima sığmaz Dökülüyor naranciye mevsimi bu şiirde şehirlere Kansuyu Murad Akar Atilla İlhana Devrim yine kaldı başka bahara Kacismalar da daracık bir sokakk kimsesiz geçiyorum iicinden Güpe gündüz kuru bir kalabalıkta Bir ağaç gölgesi arayan sevdam Nereye götürür nereye gide bilmem İniyorum köprü üstünden bir koya Aklımı alıp kaçıyorum bu şehirden apar topar Hareketin bittiği yere |