Uyanış
Bu hayat benim işte kime ne
Yasayiyorum işte olucegim güne dek Son nefesimde keskelere yer olmaksızın Madem kimseye sormadan geldim dünyaya Kimseye sormadan da gidebilirim her gun iciyorum zil zurna Varligima kavusmak icin Gecelere karisiyorum gözlerimi kapatıp Umrum da değil yoksunlugun 3 -5 km ilerliyorum Alazli bir caddede İcimdek en ufak bir vicdan tereddüt ve pişmanlık olmadan Seni unutuyorum Beni unuttuğun gibi |