Böyle sonbaharda duman tutardı şehrin üstünü
Babam siyah paltosuyla sokağın köşesini dönerken sigarasını yakardi
Garip bir türkü çalardı uzaklarda
Gelip bizi yoklardi
Şu daglarin karı eridi ha eriyicek
Tüten soba basimiza dert olurdu
Yolllarda bir gunes açardı öğlene doğru
Sımsıcak kafeler sinemalar restirontlar hinca hınç dolu
Elimden abim tutar
Boğazda bir kahveye giderdik
Kadınlar vardı sigarasini Afilli fillile yakıp
Sevgilisiyle göz göze
Kahve önünden beklesen heyacanli
Kimi gözler bana bakardı sevimli sevimli
Kahvede soba yanardi dumanı sarardı
Tüm şehri
Kahvede zaman vardı
Kahvede güzel gözler vardı
Babamı unutur
yaslanirdim bir kuytu köşeye
Usulca çaya uzanır
Zamana sığınır kalabalığa bırakırdım kendimi
Soba alev alev pranglarimizi gevşetir
Sosyeteye aşık olur
Çırpınan yüreğimizin umuduyla
Esip geçen hayellere
Dalıp dalıp giderdik