HASRETYanlızca hükümsüzüm ortalıkta dolaşıyor mahkumluğum bir ağaç gölgesinde arabalı bir sokakata bazen sana değiyor eğilmiş turnç dalları arasında kor olmuş yüreğim dayanmıyor hasretine yüzünü görsem bir koklasam bir saçlarını az kaldı burdaki günlerim nereye giderim bilmem kim bekler beni özledim Galatadan şehre inmeyi bir şehirki kiri pası namussuzu uçsuz bucaksız milyonları adını koyamadığım geceleri İçinde tek sen ve yakalandığım sağanaklarda unutamadığım hasretin |
mutluluğa açılsın kapınız pencereniz
Hasretinizin bitmesi, güzel günlerin gelmesi dileğiyle dost selamlar.