On altı yaşımda iken kaldım öksüz.
Elim avucum bomboş, heybemse yüksüz.
Herkese asfalt gibi yol verdin, dümdüz.
Sürdün beni yokuşlara zalim felek .

Baba göçüp gidince evlat önünden,
Dayanağı alınmış olur elinden.
Kah azarlanıp fırça yedim kiminden.
Dürdün benim defterimi zalim felek.

Yetim büyümek kolay değil çok zordur.
Babasızlık yüreği harlayan kordur.
Gülmez yetimin yüzü her daim hordur.
Vurdun omzuma dertleri zalim felek.

Baba elini tutan çocuk görünce;
Yüreğim sızlar derinden ince ince.
Ağlarım ben, babalı çocuk gülünce.
Süpürdün bütün neşemi zalim felek.

Hiç mutlu olmadan büyüdüm babasız.
Bu yetmez gibi bir de koydun anasız.
Acımadan vurdukça vurdun amansız.
Götürdün can anamı da zalim felek.

Ana yok baba yok kalmışım çaresiz.
Böyle bir acıyı hiç yaşamayın siz!
Kol kanat kırılır kalınca kimsesiz.
Bitirdin ömrümü dertle zalim felek.

H.D.S.