Aşk anlatılamaz ki, hele bir aşka düşte gör.
Söz kifayetsizdir anlatamaz, boşa uğraşma!
Kaptırınca gönlünü aşka, olursun bakar kör.
Görmez gözün başkasını, hislerinle boğuşma!

Aşık görünce maşuğu konuşamaz lal olur.
Sevdiğinin söylediği her söz, şeker, bal olur.
Sevda yüklü bakışlarsa kalpten kalbe yol olur.
Çıkamazsın bu yoldan, boşu boşuna dolaşma!

Kapılmışsan sevda denen hislerin girdabına,
Gönüllü tutsaksındır maşuğun aşk zindanına,
Bakmazsın boyuna posuna ne de endamına,
Aşk zinciriyle bağlısın kurtulmaya çalışma!

Onu hatırladığın her an kalbin pır pır eder.
Sana kızması bile inan ki hoşuna gider.
Yazılmışsa kaderine, oysa sana mukadder,
Mukadderatındır senin, kaderinden ayrışma!

Aşık, maşuktan bal diyerek zehir bile içer.
Sevdiğinin bir tebessümüne candan vazgeçer.
Düşmez ki dilinden ismi, sanki kutsal bir ezber.
Susturamazsın dilini, susturmaya uğraşma!

H.D.S.