SİLEMEM Kİ SİLEYİM
yılarca özlemin bende duruyor
sen olmayınca sanki zaman kuruyor gönlümün bağ bozumu yokluğunla yoruldu sonunda aşkımıza dar ağacı kuruldu mutlu geçen günleri sana bırakıyorum elde kalan ne varsa hepsini yakıyorum yaralı bir yürekten hangi duygu sağ çıkar hangi can sebep yokken mevcut halinden bıkar gün oldu düzlükte yolu şaşırdım gün oldu içimde sabrı taşırdım kör düğüm gibisin beni bağlayan kapanmayan yaram daim kanayan okyanuslar kadar derin bu sevda ne yazık ki hicran yazılmış alnıma silemem ki sileyim |
yeteri kadar sildik ve silindik
artık kimseyi silmeyelim kimse de bizi silmesin
mutluluk bizim de hakkımız