Raflardan
Zencefil sarısı bulutlar vardı eskiden
Yüz hatları, o zaman masum çizgiler taşırdı Keskin keskin gülüşler vururdu pencerelere Kelebekler, baharlara daha çabuk ulaşırdı Bahaneler kaylule arasıydı; yatırlır, kalkılırdı Bakışlarda uzaklar ile tanışmak yoktu ki Dostluklar, güzel insanlar ile tartılırdı Güzel insanlar o kadar çoktu ki... Çocuklar, gülüşüyle temizlerdi kirli sokakları Soğuk duvarlara yabancılardı Tamir ederken güneş karanlıkları Bütün çıkılmazlardan çıkarlardı Şimdi, bakıyorum da; herkes telaştan yana Yıkılan gönülleri, kim tamir ediyor İnsanlar, sahte uğraştan yana Yıkan, acıyı yıkılana devrediyor Ne gülüşü kaldı çocukların, nede temiz sokaklar Zencefil sarısı bulutlar yok artık Vuslata galip geldi, firaklar Ağaçlar devrildi, baharlar kuru kök artık |
Can'dan kutluyorum 🙏 Selamlar.. Saygılarımla 🙏