Gider
Canı bilir, canı üzer elemim
Beni bilir, beni gezer âlemim Onu bilir, onu yazar kalemim Seraptan haz alan Leyla’ya gider Kitaptan haz alan Mevlâ’ya gider Elin verdiğini, ayaklar almaz Biten imtihanın, tekrarı olmaz Aşkın deryasına, şaşkınlar dalmaz Akla değer veren çileye gider Şekle değer veren hileye gider Sol yanda tamunun homurtuları Sağ yanda Firdevs’in mis kokuları Aşk ehlinin olmaz hiç korkuları Gülden haz alanlar laleye gider Yoldan haz alanlar sılaya gider İlelebet sürmez bir kısır döngü Her şeyin mutlaka sonu var çünkü Kül eder kayayı Ferhat’ın küngü Cana değer veren kıbleye gider Cine değer veren dubleye gider Günler haftaları savurur iken Aylar seneleri devirir iken Felek çemberini çevirir iken General düşünce kışlaya gider Delibal düşünce tarlaya gider DELİBAL – Celil ÇINKIR |
Bu dünyada dostunun yüz karası
O da yetmez düşmanın maskarası
Tembelliği seven kolaya gider
Üretmek isteyen olaya gider
diyerek bu manidar güzel şiire katılmak istedim Şairim
Emeğe ve yüreğe sağlık
Selamlarımla