Nisyan abat olmadanGönül kırıklarımı süpüren rüzgâr Kaçmak neye yarardı bilmiyorum Ökse otuna sardığım nakışların Bu saatten sonra ne hükmü var Nereye evrilir gençlik yıllarım Biri karanlığa gömdü yüzümü Biri erken kapadı gözlerimi Sorgusuz mitillerin ardında Yastığa düştü Kardelenler… Mevsim nisan! Ölü bakışlarını sağaltan Teni çıplak ağaçların/ Güllü fistan giyim zamanı Körpe dallarda gelin telleri Bir nihavent şarkı gibi Moda defilesidir doğa Hiç tutmamış aşıların Gözleri patlar sevinçten Kirazın coşkusu Eriğe yarar Heyecanla… Bilmiyorum; Kaç kez açıldı kapısı Nisyan kuyularının Ruhum abat olacaktır Elbet gül zamanlarda Sevgiyle… Artık buralar! Güneşin hükmüdür Gönül çelen bakışların Dilinde… Nereye evrilirsen orda kalır Zaman/ Her zaman… |
Ölü bakışlarını sağaltan
Teni çıplak ağaçların/
Güllü fistan giyim zamanı
Körpe dallarda gelin telleri
Bir nihavent şarkı gibi
Moda defilesidir doğa
Hiç tutmamış aşıların
Gözleri patlar sevinçten
Kirazın coşkusu
Eriğe yarar
Heyecanla…
Tebrik ederim
Yüreğine kalemine emeğine sağlık