KARARTMA GECELERİ...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Gömülü sözcüklerin dudak büktüğü bir z/aman aralığı elbette insanın yetersiz kaldığı bir avuç düşün düştüğü gözlerinden gecenin: ertesinde yalnızlığın karanlığının dikit siyahı, közlerinde saklı sırlar gibi meylettiği şiirin ve karınca kararınca yaşamanın ertesi elbet gün doğacaktır zarif bir esintinin öncesi kıldan ince boynumla huzuruna çıktığım Mevla’m ‘’ol’’ dediğinde ölü mevsimin eşliğinde eşiğinde hidayete ermenin verdiği huşu ve dualar sayesinde dünyadan uzak cennete varmanın güzelliği… Düşlerim var metruk hecelerde istifli yalnızlığım Göğün kamberidir yıldızdan yapılma ruhum Kalp gözüme eşlik eden şadırvan Hani içine saklandığım Yürek yaram dil yaram Yamalı sözcüklerim var Karartma gecelerinde debelendiğim o firkateyn Sözcüklerim mi hamur? Saklı sırlarım ve acılarım mı hep de mağdur kılındığım? Öfkem yok hicabım asla Hicranımı saklı tuttuğum sandukamda Elemle dolu gece Gecenin mahreminde saklı binlerce hece Başıma kuş konmadı Bense yuvasını yaptım şiirlerin Şiirlerim ıssız Sessizliğimse sancak Aşkla yüklü imgelerim varsın olsun yoldaş Yol bilmez iz bilmez bazen mevsim Nefsimi öldürdüğüme yemin ettim Açlık tokluk ne ki? Meylettiğim gün İçimde derin bir tevazu Hüznüme sadığım Mutluluksa varla yok arasında Hacizli değil hayallerim Çaldıkları benden Alıntı olmadan sevdiğim her dem Derinler mealim Derbeder iklimlerin dermanı saklı iken Rabbimde Sevecen yürekten göç eden şiirlerce Hatmettiğim her gün Bir öncekini aratan cinsten Yarınlara tutkum aldı beni benden Sayacı kırık bu gün gönlümün Seyyah kalemle izini sürdüğüm kadar ömrün Ömür ve mevsim sevemedi beni Sevildiğime emindim oysa bir asır önce Asra delalet tek saat tek gün İçim kıyılan Sözüm ona sevgiyle kıyama durduğum Gelip de beni buldu yine savurduğum neşem Nasıl ki döndürdü kanlı gözlerimle gerçekleri Gerçekler yalan Yalanlara da inandığım kadar Huzurluydum öncesinde Saf tuttuğum hangi duygu olursa olsun Olmazın oluru mu yoksa ansızın kaykıldığım Arbede çıkan dünyada saklı tutulası kaderim Kederimle istişare ettiğim Bir şiirin öncesi Bir şiirin de sonrası Sanmayın ki kolay yazılıyor bunca duygunun goncası Durduk yere de açmıyor Ne şiirlerim ne de yüzümdeki güller Nasıl ki batıyor kimine Oysaki bendim bir ömür çuvaldızı Batıran yine kendime. Kendim olduğum kadar seviyorum kendimi Kimsesizliğime dokunan elbet İlahi Rüzgârın beni Uzaklardan çağıran sesi. |