İtikâfa iten Sevgili


gönül tellerinde
söylediğin türkülerde
ben hiç olmadım
maviyle yıkanmış masalların
kahramanı olamadım
dilek ağaçlarına astığın
bezde ben değildim
zaten menekşelerim
hiç sarı açmazdı ki benim
albatros gecelerindeki yakamozlarda
sevdiğinde değildim
çamlıcadan topladığın yıldızlar
beni sevenler topluluğuda değildi
zerre-i misgal’in dağıtıldığı ötelerde de
benim olmayacaktın değil mi
anlıyorum...
-----

şimdilerde ise
ötelerde aradığın ben değil
saklandığın gölgem
gizlendiğin kanatlarım
biliyorum...
-----


oysa
düşlerimden yüreğime hasretin inerken
kan kokulu gözyaşlarımı iliştirirdim
mavi yazmalı bohçaların kenarlarına
sen anlamazdın...
gecenin sessizliğine asarken
sensizliğin imkansızlığını
kızıl saçlarına taktığım umudumu
bilmem kaç gecelerim işgal ederdi
sen bilmezdin...
arafta kalmış çaresiz kalabalıklar
en sessiz çığlıkları atarken
benim sur’a adanmış feryatlarımı
sen duymazdın...
------
ömrüme geçirdiğin urganınla
itikâfa iterken beni
gömleğimi arkadan yırtan seni
artık affediyorum
eyy sevgili



H.Ali Aydın
23.08.2008