GÜLÜŞLERİMİZ VARDI
Ne
babucumuzun yaması gölgelerdi gülüşlerimizi ne sırtımızın yaması yakamızın rengiydi gülüşlerimiz doğan güneşti bakışlarımız *** okulumuzun çatısı akmış kapısı penceresi kırık rüzgar defterlerimizi savurmuş ne gam savuramazdı umudumuzu *** bilmezdik dipsiz derin kuyuları ipimiz hep kısaydı birinci önceliğimiz öküzü çifte koşmaktı atı düvene atı eşeği oduna sürmekti *** velimiz düşman değildi öğretmene öğretmen düşman değildi bize hesap sormazdı babucumuzun yamasından akan okulun çatısından bacasından *** okul biz idik sırtımız gibi duvarları yamalı yarısı açık yarısı kapalı bizler gibi cıvıl cıvıl… *** İbrahim ŞAHİN FOTO: Kazancı ilkokulunun köy odalarından, camilerden sonra ilk binası 1960 Yılı |