ST*: Allah’tan kork! Kabağın sahibi var…
MT!: Âşıklar ne yalan bilir ne de yanlış söyler. Yanılabilirler belki amma âşıkların bir yanlışı, ayıkların bin doğrusuna bedeldir!

+Dikkat! ST konuşuyor ise nefsinden konuşmaz!
-Hayırdır, Serdar Tuncer’i de mi “peygamber” ilân ettiniz?
+Hâyır ama “o” Rasûl’ün beyân ettiklerindendir!
-Rasûlullâh’ın beyân ettikleri de ne ola… ve onları kim bula?
+Eğer mağranın esrârına erer de Sıddïk-i Ekber’in sırrına mahrem ol’ ursan sana da bu “kenzi mahfî” sırları âyân ol’ ur…
-Yâ eremez isem?
-O zamân da îtirâzı terk et; bu vesîleyle ol’ ur yâ belki kokusunu duyarsın…
-Koku?!
-Evet; işte ol yüzden oku amma yaratan Rabbinin adıyla oku âşıkları ve attıkları oku adım adım izle. Onların çektiği yay u derd er ya da geç hedefini bilir, bildirir, bulur, buldurur, ölür, öldürür, gelir, güler ve güldürür!
-Sır?!
-Ser iste verelim ama kan damarda güzel!

M&İ

Bir korku
Ve uyku
Bir kabak
O mutlak

Sustu kul
Pustu rab
Kustu kül
Küstü ab

Ve birden
Belirdi
Göklerden
Gelirdi

Îsâ mı Rab
Geç onu
Bir Kitâb
Ve sonu...

Dip!not/lar:

*t.co/kB2pho84iM
**t.co/nOdm6Q2ND6
***t.co/JOKaU2je0V
****t.co/QOixbDHi1X t.co/KPGLNXNwL4

Bir korku,
Ve uyku!
Bir kabak,
O mutlak!

Sustu kul,
Pustu rab!
Kustu kül,
Küstü ab...

Sular yok,
Sağnak çok!
Her yer çöl,
Bir yâr göl...

Ve birden,
Belirdi!
Göklerden,
Gelirdi...

Emir var,
Vakit dar.
Edeb nur,
Ve sûrur.

Îsâ mı Rab?!
Geç onu
Bir Kitâb;
Ve sonu...

Bir mutlak,
Bin muğlak!
Ve sükûn...
Topyekûn!..