Ömrüme Hüzün DüştüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Tabiata cemreler düşer, insanoğluna hüzün... Onikili hece ölçüsüyle yazdığım bu şiirimi beğenilerinize arz ediyor ve okuyan herkese şimdiden teşekkür ediyorum.
Bir gecede on yıllar gitti yaşımdan
Saçlarıma ak düştü gönlüme yara Çıkarıp atamadım derdi başımdan Ömrüme hüzün düştü gönlüme yara Güvendiğim dağlardan bahar ummuşum Ummuşum gül misali açıp solmuşum Bir varmışım ama hiçbir an yokmuşum Ömrüme hüzün düştü gönlüme yara Neler gördüm görmezden geldim de geçtim Belki bu da seraptır dedim de geçtim Ben kandım, kana kana zehiri içtim Ömrüme hüzün düştü gönlüme yara Çaresiz bu hallere yenildim düştüm Düşman gibi sırtımdan vuruldum düştüm Başımı omzuna ben yasladım düştüm Ömrüme hüzün düştü gönlüme yara |