Sımsıkı sarıl bana
Hüzünle bana bakıyordu gözlerin
"Tut elimi bırakma" der gibiydi, acı gülümseyişin Bir anda, içim yana yana Gecenin manalı aydınlığında Gökyüzünde kayan bir yıldızla Tanrı ’ya uğurladım seni Ellerin hala ellerimde Ama soğuk buz gibi Mahzun olmuş titreyen bir kalp Ve ağlayan iki naçar göz "Sımsıkı sarıl bana" diyor hala Kulaklarımda çınlayıp duran bir söz Ve külleri toprağa zoraki savrulmuş Yokluğuna dayanılması imkansız bir sevda İşte böyle bu tuhaf, bu anlamsız dünya Sana adanmış bir ömür söyle sensiz nasıl geçer Yoluna koşulmuş bir sevgi böyle nasıl biter Cahit Fıkırkoca 20.02.2022, Ankara |