DİVANESen hiç zıpkın yemiş balık gördün mü? Hissettin mi Nasıl da oradan oraya koşup duruyor... "Sonra" sonrası bir bankın üzerinde gün batımına kadar oturan o adam işte.. Bazen gözyaşı sofrasında yer akşam yemeklerini.. Yelkeni kırık bir sandal misali... Gecenin bir saatinde ansızı sokaklarda yankılanır ayak sesleri Kimi zaman Nazım’dan Mırıldanır Bir aşk şiirini, Kimi zaman Boğazında ilmik ilmik düğümlenir kelimeler dili hiç konuşmaz... Yakıverir yüreğinde isyan ateşini Bazen kanayan sol yanında yükselir duygularının mihracına. Bazen bir tepenin üstünde arar seni Gecenin kuytulukların da yıldızlaşır o kutsal sevda... Yüzüne vuran rüzgarı nefesin sanar divane... Hani can dedi ya... İşte ilk ve son kelimesi ... Kamil Üci |