MAKAM...Bir sözcükten ibaret olduğunu sanmıyorum asla Yangından mal kaçıran yüreğini gözümden sakındığım Göğsümde zemheri Yüreğimde itiş kakış Manen yüceldiğim yükseldiğim Bulutların dansına talibim. Bir öyküm var ya da yok Yokluğun hicretinde kayboldum ben Yalnızlığınsa hicvinde Tek tanık tek seven ve bilen Ötesi gereksiz ve anlamsız. Sessizliğimi mazur gör Sersemlediğim doğru değil Sere serpe sözcüklerim ne ki? Yazmadıklarımdan düşle sezilerimi. Bir handa yolcu Ruhunda duacı Varlığıma dokunan her hece Aşkın da kabri iken yazdığım onca gece Geceyi telaffuz ettiğimi sanma İçimdeki sarnıcı yok sayma Başım erdi mi sahi arşa? Baş eğdiğim Rabbimin bana sunduğu ömürlük serveti. Makamı yok bu şarkının. Makamım da yok dünya katında Ahvalim ne ki beni sevmedikten sonra? Her halükarda yandığım yakardığım Yalnızlığımla erdiğim o sefil kinaye Kim ne derse desin devam edeceğim yoluma. Hükmeden Rabbin rahmet sağanağı Aşkınsa umut ve özlem sandığı Sanmadıklarımı koyduğum sandığım Sandıklarımdan ötedir gerçeklerin Meali o düş sağanağı. Hükümse verilen başım gözüm üstüne Aşkın hükmüne hürmeten Sevecen mizacın yalnızlık iksiri Severek çoğaldığım doğru Çoğaldığımdan öte Çağlayan yüreğin mizacı Bir hayattan öte coşkunun katığı Yetim göğün öksüz kuşları Ömrün ön sözü bildiğim her şiirin de kerameti Haşmetli matem Haznemde saklı mabedim Huzuruna çıktığım Rabbim sayesinde Dilediğimden öte evrenin aralıksız çağrısı |