Yine yoksun anneŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Senden sonra Sığındığım bütün limanlar acımasız ve soğuktu Anne~
Her harfine binlerce hasret yükleyip
sana okunması imkansız mektuplar yazıyorum Anne Yolunu kaybetmiş garip bir yolcuyum Ne tarafa yönelsem sonu çıkmaz yollar Sağa sola yalpalayan ayaklarım Siyah bere yeşil mont Dudaklarımda titrer mor ninnilerin Sırtımda ağırlığınca keder yüklü çantam Boynumda kementtir sevdamın son sözü Kanadı katrana bulanmış bir martı çığlığı ruh halime eşlik ediyor. Denizin mavisi mi? Yoksa iyot kokusumu içimdeki korkunun sebebi! Çiçekçikız, siyah bir karanfil uzatıp abla başınız sağ olsun deyince farkına varıyorum yanaklarımdaki ıslaklığın Yabancı kaldırımlarda Yalancı umutlarımı gezdiriyorum Bulanık çehreli insanlara rastlıyorum Duyduğum her ses Her ses yokluğunu anımsatıyor Belkilerim boşa çıkıyor yine Ne sensizliğime çare hiç bir şehir Ne de acılarıma derman tebdili mekan! Başladığım her şiir yarım Kaleme aldığım her yazı kifayetsiz kalıyor. Oysaki: Sınırsız bir ülkenin genişliğinde Sınırsızca sevmiştim seni ben Günbegün artıyor kırılganlıklarım Merhaba demek istiyorum Ölmeden son bir kez sesini duymak Şefkatli dokunuşlarını tenimde hissetmek Ve bir varmış bir yokmuş misali Öylece çekip gitmek Mavi suların köpüğüne karışıp ’Deryada bir zerre’ misali yok olmak istiyorum Aynı senin gibi Anne #hüzünlükent 🍂31/01/2020🖤 |
Paylaşıyorum acı nı… Allah sabır versin…mekanı cennet olsun tüm annelerin …🙏❤🙏