redifbenim de bıyıklarım vardı gör benim de sakallarım.. -I- iz verdim gör diye nasıl gümüşlendiğini diz vurdum sez diye yüz sürdüm secdene sütün ne kadar beyazdı göz de süzecektim gecenin kirpikleri yoktu -yapma redif yoktu işte- hem o’nun yerine ağlamam için kirpiğe ihtiyacım yoktu ki! -II- tanrının kalemleri ömür biçmiş dallarıma iliştirdiğin yapraklar döküldü bir bir tedavülden kalktı değerli diyerek sakladığım her şey gönül kumbaramda nice aşklar kalp oldu kucağına attığım mitilin fitili tutuştu asıl yangının fili fiiliyle sürü halinde -bir sen bilirdin sadakatin kadrini- -III- düşüyorum redif dağlar gibi geleceğimizin en yücesinde senin oturduğun yerden çığ gibi büyüye büyüye çaresizliğe büyülenerek düşüyorum hiç elimde değil sessizliğe sensizliğe bağışla.. densizliğe hatta ama illâ ruhsuzluğa ve bedensizliğe redif boynu bükük bir lâle gibi savrulmuş bir çiçekteki tek damla jale gibi en kötüsü fesat karıştırılmış ihale gibi hukuksuz zindanlara düşüyorum -IV- hiç kimse diğeri için iyi şeyler söylemiyor yorumlar yoruyor anlatılar taraflı redif riyayı sorma.. yüreğimin mangalında kor..kor..korlaşıyor maskeler bir yarıştır gidiyor en çok ben severdim diye bilmiyorlar ki tek ve en büyük aşkımı en çok seni tekrarladığımı bilmiyorlar! -V- ne desem nafile redif hali pür melalimiz helâlinden belalı yenilgi kaçınılmaz varsın olsun..kabulümdür kabulümdür sahte çokluğumun katli hem sen demez miydin “ölüm tanrıya kavuşmaksa ve yalnızlık tanrıya mahsussa bütün büyük yalnızlıklar ölümdür” ya da bütün ölümler redif bütün ölümler büyük yalnızlık! MGA *Bir Zamanlar Bir Köy Masalı* |