Dünleri düğmeleri ve hayalleriyle
iniltili üçgenlerin içinde
işveli bir dilberi ısırır gibi
dişlerini geçirmeden kelimelere
parmaklarının üzerinden
öyle kuruluyorsun ki geceye
kahkahadan rüzgar üreten kahin olup
yatırıp dizlerine uyutuyorsun zamanı
Küslüğün kavis çizdiği coğrafyada
okutuyorsun Sen Sen’i
hoyrat gezişler kendini
serinletiyor içindeki ateş zirveleri..


Oysa;
filizlenirken nezaket
kör göze parmak sokar gibi
çocukluğunda kalıyor oyunu körebenin
sobeleniyor büyüdükçe ruhun bedenin değil
o halde üzerindeki kirli eller kimin Mehran..?


Kırık kalemin sessiz tanığıysa gözyaşları
manaya yatkın düşlerimiz hep sancılı
üç heceli çığlıklar ise bir kıyım zamanı
yaşamın kısır döngüsü değil mi
susmaya gebe kaldıkça acılarımız
sırtımıza insafsızca bıraktıkları..!



Ferdaca


Mehran ;Sevecen, şefkatli.
Nazik, iyiliksever

Edebiyat Defteri seçki kuruluna beğeni ve yorumlarıyla yanımda olan tüm şiir dostlarıma saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Çok teşekkür ederim efendim.