Özge/CanNamus Hergele usturasından sızan kan Özge/Can Hangi büyük taşa vursa başını ölüm Vurmasa müebbet yazar …… Silah sesi Vurulur aysız gece Düşer şafak İner yürekler yarıya Keskin bir baykuş çığlığı yapışır cama Kırılan gül sessizliğinde Bir yıldız kopar güneşten Elindeki kınası kararır Özge/Can’ın Zulasından bile of diyemez Hayatı enine yararak yığılır yere Silik bir silüet kanat açar göğe Yıldızlar dizilir peşinden Anne çığlığı eritir geceyi Tüm ağıtları yükler zılgıtlarına Sımsıcak bir zehir yayılır kana Sevenlerinin yüreğindeki Berrak sularda yol alırken Özge/Can Haydi Gömün vicdanlarınızı tuza! Toplayın utançlarınızı Alın bizden de beyinlerimizi, kurutup karartın Ve bir celladın kanattığı öyküye gömün Cehaletin bilediği celladi dişlerinizle Kemirin “afrikayı” Alın güneşi üstümüzden! -Yüreklerimizi yumruk yapana kadar- 12.08.08-Antalya Sıtkı ÖZKAYA [email protected] |