Onların Semavi’leri, Rübai’leri varsa
Benimde De BARİ’lerim var;
„Çok yaşa De Bari!“
(KUŞKONMAZ 5 şiirinden)

DE BARİ 190

Günlerden birgün Nasılettin Hoca(*)
abdest alıyormuş dere kıyısında,
ayağı kaymış,
terliği suya yuvarlanmış.
Yüzüp-giden terliğini görünce
Hoca Nasılettin üzüntüsünden;
" Al abdestini, ver terliğimi geri!" diye
yellenivermiş gerisinden.

Yapma bre Nasılettin Hoca,
meseleyi bu kadar kolaya alma!
İstanbul Büyük Şehir Belediye Seçimleri‘nde bile
akan suyu döndüremedin de geriye;
„Hiç-bir-şey olmasadıysa da
çok-şeyler-oldu ama,
biz bunu farkettik.“
Dememişmiydi sana
yüzüp-giden terlik?

Bir osuruğunla şimdik
neden geri gelsin,
bu kadar enayimi terlik,
Hoca Nasılettin?,
(NASILETTİN HOCA 12 şiirinden alıntıdır)

DE BARİ 191

Derdiki hocam iktisat profosörü
rahmetli Aziz Köklü;
"Kimse acele ölmez tabut pahalılaşacak diye,
tuz ucuzlasa bile
yinede az tüketilir,
ekonomi dipsiz bir kuyu gibidir;
Ya azdır dibi suyun,
-yani birikimin-
aşşağı salman gerekir halatı,
-ki kısa seninkinin-
doldurmak için kalanı,
-itibardan tasarruf olmaz dediğin-
dibi delik kovanı!
Dengeler birbirini
birleşik kaplardaki gibi
evrensel yeraltı birikim suyu!"
-Dökme suyla dolmazki kuyu-

Düdüğü alan parayı çaldı yurdumda be adam,
yokmu bundan hesap soran yada soracak olan?
Aman Allah’ım bu neyin-nesi;
Davacı olacak birgün yalanla doğurttuğun kazan,
doğurta-doğurta küçülttüğün kahve cezvesi!

Ahırdan anıra-anıra bağırttığın Kara Zurna eşşeği
hem sesini kaybetti, hem kendini mahvetti
ve içine etti şiirin,
senin yüzünden Hoca Nasılettin!
(NASILETTİN HOCA 15 şiirinden alıntıdır)


DE BARİ 192

Birinin suyu kaynıyor
fokur-da-fokur,
cemaati çoka bölünüyor
çatır-da-çatır,
"Ben gidersem terör gelir!" diyor,
korku-da-yapır,
pahalılık çıkmış zirveye
şakır-da-şıkır.

Hoca bu hazır sözlü
haşır-da-höşür,
son kuruşumda gözü
çıtır-da-kıtır,
kendine uçak-saray-villa
yapır-mı-yapır,
ailesine para, halka akıl
satır-mı-satır,
partilisi zenginken halkı
fakir-mi-fakir,
birileri uykuda
yatır-da-bakır.

Kara Zurna‘m salladın yine
püfür-de-püfür,
"Hoca Nasılettin" diye
kötü ve küfür,
tanımıyorsun yine
itibar-hatır,
şiir bitti burada
Allah’a şükür!
(NASILETTİN HOCA 16 şiirinden alıntıdır)

DEBARİ 193

Sen ki Hoca Nasılettin;
Türk ekonomisini „Sukuk-u İcara“ yöntemiyle düzeltecekmişsin,
-hani şu faizsiz bono ile devlet mallarının yabancılara satılması-
yiyecekmişsin bu haltı,
aferin!

Ki sen;
Timurlenk’in fillerini beslemeyi şikayete giden,
halkının öncülüğünü yapan birisin!
Hani bu halk
seni köşebaşında terk edip kaçarak
yanlız bırakınca;
„Hünkarım bize bir-kaç düzine daha
fil verebilirmisin?
Fillerinden halkım son derece memnun da!“
Diyen de sen değilmisin?
(NASILETTİN HOCA 21 şiirinden alıntıdır)

DE BARİ 194

Kıssadan hisse evlilik yüzüğünle,
“itibardan tasarruf olmaz!” sözcüğünle,
kendini ele veren itiraflarınla,
“gemicik” lafınla,
“sıfırla” gafınla
bizi ağlanacak halimize güldüren sensin.

Ama şimdi
Kızılderili Cree’nin bu "Kaçınılmaz Kehaneti" nin
zamanı geldi
Hoca Nasılettin;
„İnsan
zıkkımın pekini yiyip doymayan gırtlağıyla
anlayacak o gün geldiği zaman
inanın;
Yenmeyen bir şey olduğunu paranın.“
(NASILETTİN HOCA 22 şiirinden)

DE BARİ 195

Nasılettin Hoca yaşlanmış
vede ölümsüz olmayı düşünmeye başlamış;
“Hele benim halkım ilkin
heykelimi şu alana diksin,
onlar beni çok sever,
ölsemde hep benden bahseder!”
demiş.
Ahali buna İtiraz etmiş;
“Aman hocam
oradaki Timurlenk’in heykeli,
atı şaha kalkmış, hemde kos-kocaman!
Yakışık almaz vallahi,
senin eşşek ile onla yarışman!

Kalırmı hoca laf altında böyle?
Başlamış hemen söze;
“At değilmi, oda hayvan,
getirin
bende binerim!”
Demiş o zaman.

Neyse getirmişler,
at şaha kalkmış hoca yere düşmüş,
başına ahali üşüşmüş;
“Seni uyardık bre hocam!” demişler.

Hoca Nasılettin
bir ata, birde gülen halka bakmış;
“Ben zaten inecektim!”
Demiş oturduğu yerinden,
üstünü silkeleyip-kalkmış
ve aklınca kurtulmuş
ahalinin tenkidinden
ama bu fıkra da hiç unutulmamış
bilemem ki bilmem-neden?
(NASILETTİN HOCA 23 şiirinden)

DE BARİ 196

Kim anladı ki,
yada Kara Zurna‘m söyledi kime?
Kıssalarım ince mi geldi size?
Anlayana daha da çok hisselerim var,
güler-geçer ama anlamaz geri zekalılar!
NASILETTİN HOCA 24 Şiirinden)

(*) NASILETTİN HOCA şiirleri Orhan Veli Kanık’ın „EŞŞEĞİN SÖZÜ“ şiir kitabından esinlenerk yazılmıştır. Üstadın dışında kimsenin alınmaya asla-ve-asla hakkı yoktur.