ülkemiz kalkınırken sosyal dokusunda oynanmalar yaşanmış.bunları söylemek istiyordu riva.bunca haksızlığın hayatımızda yer alması insana saygıyıda zorlaştırıyor.ya onca şiire ve romana ne demeli bir fantastik hayatı özlüyorsa insanlar.erdoğanın bu konudaki mesajı açık.muhalefet laf üretiyor daima modern olmayı savunurken bir refah ülkesi olma idealinin yaşatılması hususundaki vaadine inanmakta zorluk çeken halk için nelerin önem kazandığını açıklayamaz duruma gelince rejimin beklentilerini bir demokrasi gereği gibi algılanması karşılığında.özgür olamadıktan sonra bütün suçları yüklenmek gibidir hıçkırıklar.kimin ne söylediği zamanla anlaşılacak şeyler.dejavu bir hastalık türü psikiyatrik vakalarda görülen.hatıraların silindiği bir hafıza için bir tepkimedir aynı zamanda.

ben entel maganda işinden anlamam
bir aydınlanmayla varoluyorsa toplum

kadraja alınmış hikayeler moderne davetse
onca okul üniversite sessizlik içindeyse yasakların gölgesinde

bir an kalabalığı dinleyince
mekansal varoluşunu hatırlarsın şehrin

yoksa sinema anlatılan hikayelere rağmen
ne yapsın riva şalhon kaçak yaşamın olanaklarıyla şehirde

düzelecek her şey aşkın yüzü belirince zihinlerde
turist çeken şehre yakından bakma fırsatı var şu ara

şehir ses veriyor dinleyene kederli şarkılarla
sahile vuran dalgalarda bir martının çığlığıyla uyanmak

rimbaud’un sarhoş gezdiği sandallar deniz kokusuyla kalbinde
uzaklara bakmak öbür kıtaya geçmekse düşlerde

yürümek zor iş bir tarafını götürür kalabalık
en iyisi sessizce akmak otobanda kollarındayken zamanın