Kim kime yaralı, kim kime yorgun?
Kim bilir yarına kimi ne bekler?
Kim kime sevdalı, kim kime vurgun?
Ezelden bağlanmış bazı yürekler.

Yanından, habersiz geçer, el gibi;
Oysa ki, yakındır mızrap-tel gibi.
Batum’u bekleyen o heykel gibi
Ezelden bağlanmış bazı yürekler.

Göz göze gelince bir yaz sabahı,
Duyar hükm-î ezel, çekilen ahı.
O anda kıyılır gönül nikâhı;
Ezelden bağlanmış bazı yürekler.

Kiminin bir sözle takılır aklı,
Kimi bir şarkıda, şiirde saklı,
Kimi göz önünde kimi yasaklı;
Ezelden bağlanmış bazı yürekler

Yazılıp çizilmiş inceden ince
Herkes ses verse de kendi telince
Dönüş yok yüceden emir gelince
Ezelden bağlanmış bazı yürekler.

İlahi dokunuş vardır bu sırda,
Gerek Hint elinde gerek Mısır’da
Bilinmez hangi çağ, hangi asırda;
Ezelden bağlanmış bazı yürekler.