zoraki hasta
esmeraldayı hatırlarsın
bıçkın bir delikanlının silinmiş yüzü gölgesine yaslanmış uğultulu kalabalık bir şey var takdir edilmemiş hayatlarda dağınık saçlar gibi susmuş sokaklarda yoksulluk kabüs görüyor hastanede bir deli sabahın erken saatinde içtima gibi sıçrıyor hastalar yatağından ilaç değiştirmekle sosyalleşiyor kahvehanede umut kesilmiş bir derbeder gibi kimliğini kaybetmiş |