Gece!
Kendimle beraber bakarım gökyüzüne
Alışılmadık korkulu bir büyülenme Renkler daha sönük gözüküyor gözüme Algılarım daha açık gözlemler yapıyor Yanlızlık biriktirdiğim içimde … Ayrıntılı halüsinasyonlar geziyor gökyüzünde! Kitabımı kapatıp kaldırıyorum başımı Sunulan acının şiddetiyle Hüzüne benzeyen kesinliklerle Gece, çatırdıyor sessizce … Zihnimin analitik kısmını kapsıyor Şekillerini çizdiğim yıldızlı üçgenlerde Ciddi bir özerklik ihtiyacı var içimde Kendi hislerimi baltaladığım Sabotajladığım düşlerimle … Çoğu zaman mest olurum içmeden de Sinir bozucu ayrıntılarla Kafayı meşgul ettiğimde Kayıp olur gider bütün mükemmelliğim Kendi tikelliğimde … Alışma anı, sarsıntılar ve nahoş geçişler Münasebetsizliğinde! Bazen gündelik dünyayı özlerim gözlerimde Ve kalırım sensizliği yaşarken gecelerde! Gece, … Ruhlarda zelzeleler yaratır gittiği son vitesle … Bilimsel yazılar düşünürüm Yeni okumaya başladığım Jeoloji mühendisliği derslerinde Şiirler yazarım, yeryüzünün Katmanları üzerine Belli ki atmış yaşımda bitireceğim Bu son üniversitemi de! Ve o andan itibaren yok olup gideceğim Sonsuzluğun uzamı eşliğinde! Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - 05.12.2021 |