Aç, açık, belki...
Aç pencereni sen de
Oksijen girsin içeri Biraz karbon monoksit Biraz da gözlerim, belki… Bak sokağa şöyle Gözün sabah egzersizi yapsın Gözüm Hafıza defterime kirpiklerini kazısın. Bu sabah hava açık Gardiyanlıktan malulen emekli, kırk dört numaradaki Güvercin besliyor çatısında. Folluğunda ölü yumurtalar. Açmış yine sulanmamış sardunyalar. Sokağın rengi kaçmış gerçi Sokak ressamının dalgalı deniz resmine inat Bir oğlan göbeğini içine çeke çeke koşuyor. Kulaklıkları kafasından büyük. Poşetleri parçalıyor konteyner içinde Kir pasağa bulaşık aslanlar... Yüzünü yıkamaya üşenip Gözünü çıkarır gibi ovalayarak mı çıkarsın yine Gece geç yatılmış belli, Ne düşündün bütün gece?... Bu sabah hava açık Set üstüne dizilmiş yaşlı kokonalar. Çekirdek çitliyorlar hayatım garabetini film gibi izlerken Taze dul açtığı kadife perdelerini bağlıyor püsküllü bağcıklarıyla. Bir dağ resmi seçiliyor duvarında asılı Zirvesi karlı, Çerçevesi kırık. Saçlarının arasına rüzgâr saklanıyor ya sabahları Elleme O rüzgarla bir oluyorum ben Sen seyret sokağı Ben gezeyim saçlarının uçuşan tellerinde Bu sabah hava açık Uğultusu büyüyor bitmek bilmez koşturmaların. Balkona bağlanmış köpek yavruları ağlıyor. Erik ağacına takılı kalmış erkek atleti morarmış, Geceden asfaltın çatlaklarına yüz kızartıcı sırlar sıkıştırılmış Yere düşmüş bir simit parçası, duvar üstüne bırakılmış. Gülümsüyor musun yoksa saklıca pencerenin ardından? Göremiyorum. Gün düşüyor perdene, Bilsen şu an seni nasıl özlüyorum... Bu sabah hava açık Bir kız, ipinden boşanıp dökülen incilerini topluyor. Bir kendi alıyor yerden, bir gözünden düşüyor… Geçen depremden hasarlı mavi apartmanın dördüncü katında Yeni kiracılar temizlik yapıyor. Birinin anten kablosu çıkmış yine, sallanmakta, Klima kutusuna konmuş martı, kanlı gagasını temizliyor. Sen de bak sokağa şöyle Gözün, sana bakan dünyaya meyletsin. Ben de göreyim seni uzunca Gözüm görebildiği her an için seni... Şükretsin. Bu sabah hava açık Pencerene bakmak kalbimi sıkıştırıyor. Aç şu perdeleri Sana bir günaydın yolladım, havada asılı duruyor. Aç pencereni Bir oksijen girsin içeri Biraz karbon monoksit Biraz da gözlerim, belki… 25.11.2021 |