karşılıksız neyim varsa verdim..aldığım ..karşılıksız aşkındı..düş kelimelerimin yarattığı bir kaç ben’le kente dahil sokaklarda ürperen seslerin korosunda raks ediyoruz boşluk kendini hissettirdiğinde zaten boşlukta yerimizi almışız bırakıp gidiyorum deli yağmurlara biriktirdiğim sen çıkmazlarımı yüzümü değiştiriyorum karşılıksız aşk baskılı aksi vuruyor ruhuma yıldırımlar düşüyor yüreğimin orta yerine dudaklarıma değiyor hasretin kahretsin.. üşüyorum bende iken gittiğine mi yanayım yoksa değil iken başkalarına yanarsın diye mi.. syrus |
Yine final...
Yine şiire yakışır bir final...
veee... yine dolu dolu tebrik...
Gönlünüzce kalın